-
1 rozbijać
impf ⇒ rozbić* * *( tłuc na kawałki) to break; ( ranić) to bruise; ( rozgramiać) to crush; (przen: rodzinę) to break up* * *ipf.1. (= tłuc, rozłupywać na części) break, shatter, break up; fiz. (cząstkę, atom) split; ( skałę) spall; ( skorupkę) (zwł. o pisklętach) chip; rozbić coś w drobny mak shaffer sth to smithereens, make a matchwood of sth; rozbijać na ułamki mat. fractionize.2. (= roztrzaskiwać, niszczyć) crush; rozbić samochód smash a car.3. (= uszkadzać, ranić) bruise, injure, hurt, mutilate; rozbić komuś nos smash sb's nose.4. (= dezorganizować, skłócać) disrupt, frustrate, throw into disarray; (rodzinę, zespół, nadzieje) break up; (społeczeństwo, opozycję) fragment; (= powodować rozłam) disunite, fraction; rozbijać (na frakcje) polit. factionalize, fraction.5. (= ugniatać) crush.6. (= włamywać się) break open; rozbić bank break the bank.8. (= dzielić) divide ( coś na coś sth into sth).ipf.1. (= ulegać rozbiciu) break, get broken, be shattered; (o samochodzie, falach, dzbanku) smash; ( o samolocie) crash; rozbijać się o coś ( o kroplach deszczu) splash against l. on l. over sth.2. (= ranić się) injure l. hurt o.s.3. (= dzielić się) divide, break up, separate.5. pot. (= hulać) carouse, party; rozbijać się samochodem po mieście cruise around town.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijać
-
2 plą|tać
impf (plączę) Ⅰ vt 1. (motać, supłać) to tangle (up), to scramble [nici, sznurek, drut, włosy]- wiatr plątał jej włosy the wind was tugging at her hair- plątanie nici/lin the tangling of thread/lines ⇒ poplątać2. (mylić) to mix up, to confuse [fakty, daty, nazwiska]- (on) plącze różne kolory he confuses different colours- (ona) plącze język francuski z hiszpańskim she mixes French up with Spanish- plątać czyjeś plany to throw sb’s plans into disarray- alkohol plątał/zmęczenie plątało mu myśli he was muddled up by drink/tiredness- plątanie faktów historycznych mixing up a. muddling up historical facts ⇒ poplątać3. (angażować, wciągać) to involve, to mix up- (ona) niepotrzebnie plącze w tę sprawę Adama she doesn’t have to involve Adam a. get Adam mixed up in the whole thing ⇒ wplątaćⅡ plątać się 1. (motać się, supłać się) [nici, szmur] to tangle, to get tangled- czerwona nitka plącze się z niebieską the red thread gets tangled up with the blue one ⇒ splątać się , poplątać się2. (mylić się, gmatwać się) [fakty, daty, nazwiska] to become confused- wszystkie fakty i daty plątały mi się w głowie I got the facts and dates mixed up a. muddled up- plączą mi się nazwiska polityków I get the names of politicians mixed up ⇒ poplątać się3. (wikłać się) [osoba] to flounder, to get confused- plątać się w zeznaniach/wyjaśnieniach to give confusing evidence/explanations- plątała się, nie wiedząc, co powiedzieć she floundered, not knowing what to say4. (przeszkadzać) to get in the way- aparat fotograficzny plątał mu się u boku the camera at his side was getting in his way- nogi plątały się jej w długiej spódnicy her legs were getting tangled in her long skirt- po całym pokoju plączą się jej ubrania her clothes are scattered all over the room- pies plątał mu się pod nogami the dog was getting under his feet5. [obrazy, uczucia] w głowie plątały mi się różne myśli various thoughts kept going through my head- natrętna melodia plącze mi się po głowie this tune keeps nagging me a. coming back to me6. (krążyć, kręcić się) to mill around a. about- po dworcu plątali się podróżni passengers were milling around the station- plątała się po domu she was drifting around a. about the house- plątał się bez celu po ulicach he was roaming the streets a. roving around the streets aimlessly- plątał się koło gości, czekając na napiwek he was hovering around the guests expecting a tip- nie plącz się w kuchni, przeszkadzasz mi get out of the kitchen, you’re getting in my way7. (wdawać się, mieszać) to get mixed up (w coś in sth)- nie plącz się w podejrzane interesy don’t get mixed up in shady deals ⇒ wplątać się■ język mu się plątał he was blabbering incoherently, his speech was slurred- nogi mu się plączą he’s unsteady on his feetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plą|tać
См. также в других словарях:
throw into — phr verb Throw into is used with these nouns as the object: ↑armchair, ↑bin, ↑confusion, ↑disarray, ↑disorder, ↑doubt, ↑frenzy, ↑jail, ↑panic, ↑prison, ↑recession, ↑ … Collocations dictionary
disarray — ► NOUN ▪ a state of disorganization or untidiness. ► VERB ▪ throw into a state of disarray … English terms dictionary
Disarray — Dis ar*ray , v. t. [imp. & p. p. {Disarrayed}; p. pr. & vb. n. {Disarraying}.] [Pref. dis + array, v.: cf. OF. desarroyer, desarreier.] 1. To throw into disorder; to break the array of. [1913 Webster] Who with fiery steeds Oft disarrayed the foes … The Collaborative International Dictionary of English
disarray — [dis΄ə rā′] vt. [ME disaraien < OFr desareer: see DIS & ARRAY] 1. to throw into disorder or confusion; upset 2. Archaic to undress n. [ME disarai < OFr desarroi] 1. an untidy condition; disorder; confusion … English World dictionary
disarray — noun ADJECTIVE ▪ complete, total, utter ▪ general ▪ some ▪ financial VERB + DISARRAY … Collocations dictionary
disarray — noun (U) formal the state of being completely confused or untidy: in disarray: Troops retreated in disarray under heavy gunfire. | Manuscripts lay in wild disarray on the side table. | throw sth into disarray/fall into disarray: Gray s plans have … Longman dictionary of contemporary English
disarray — dis|ar|ray [ˌdısəˈreı] n [U] formal the state of being untidy or not organized in disarray ▪ This left the Liberal Party in total disarray . throw sth into disarray/fall into disarray ▪ The delay threw the entire timetable into disarray … Dictionary of contemporary English
disarray — I. noun Date: 15th century 1. a lack of order or sequence ; confusion, disorder < the room was in disarray > 2. disorderly dress ; dishabille II. transitive verb Etymology: Middle E … New Collegiate Dictionary
disarray — /dis euh ray /, v.t. 1. to put out of array or order; throw into disorder. 2. to undress. n. 3. disorder; confusion: The army retreated in disarray. 4. disorder of apparel. [1350 1400; (n.) late ME; ME disrai, d(e)rai < AF dissairay, OF desaroi;… … Universalium
throw out of kilter — verb throw into great confusion or disorder Fundamental Islamicists threaten to perturb the social order in Algeria and Egypt • Syn: ↑perturb, ↑derange • Derivationally related forms: ↑derangement (for: ↑derange), ↑ … Useful english dictionary
disarray — n. & v. n. (often prec. by in, into) disorder, confusion (esp. among people). v.tr. throw into disorder … Useful english dictionary
